ΑΛΙΚΗ Α. ΜΠΕΪΛΗ

 Στο πέρασμα των αιώνων και σε περιόδους δυσχερειών και χάους οι άνθρωποι είχαν ένα ελπιδοφόρο αίσθημα προσδοκίας.

Την επανεμφάνιση του «Χριστού» για τους δυτικούς και του «Αβατάρ» για τους πιστούς της ανατολής, όχι μόνον εκείνοι που πιστεύουν στον Χριστό αλλά και εκείνοι που αναμένουν τον Μαϊτρέγια και τον Βοδδισάττβαν, καθώς και εκείνοι που αναμένουν τον Ιμάμ Μαχδή.

Όταν οι άνθρωποι αισθανθούν ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν υπερβαίνουν τις δυνάμεις τους και ότι αδυνατούν να τα επιλύσουν ή να τα διευθετήσουν αναμένουν ένα θείο Διάμεσο, ένα Μεσολαβητή, ο οποίος να συνηγορήσει για την υπόθεσή τους προς το Θεό και να επιφέρει την σωτηρία τους. Αναμένουν ένα Σωτήρα.

Όλοι οι παγκόσμιοι Αβατάρ ή Σωτήρες εκφράζουν δύο βασικά κίνητρα:

Πρώτον, την ανάγκη του Θεού να έλθει σε επαφή με την ανθρωπότητα και να προέλθει μία σχέση με τους ανθρώπους και

δεύτερο, την ανάγκη της ανθρωπότητας να έλθει σε επαφή με τον Θεό και να λάβει βοήθεια και κατανόηση.

Επομένως ο Αβατάρ ή ο Χριστός εμφανίζεται για δύο λόγους:

Ο ένας είναι η ανεξερεύνητος και άγνωστος Αιτία, η οποία Τον υποκινεί να το πράξη και

Ο άλλος είναι η παράκλησις ή η επίκλησης της ανθρωπότητας.

Ο Αβατάρ, συνεπώς, αποτελεί ένα πνευματικόν συμβάν, που έρχεται σε εμάς για να επιφέρει μεγάλες μεταβολές ή μεγάλες επανορθώσεις, για να εγκαινιάσει έναν νέον πολιτισμό ή να αποκαταστήσει τους «αρχαίους κανόνες» και να οδηγήσει την ανθρωπότητα πληρέστερα προς το θείο.

Οι Αβατάρ χαρακτηρίσθηκαν ως: «άνθρωποι εξαιρετικοί, οι οποίοι από καιρού εις καιρόν κάνουν την εμφάνισή Των για να μεταβάλουν την όψη του κόσμου και να εγκαινιάσουν μια νέα εποχή στις τύχες της ανθρωπότητας».

Έρχονται σε περιόδους κρίσεως. Πολλές φορές δημιουργούν κρίσεις, ούτως ώστε να θέσουν τέρμα σε ότι είναι παλαιό και ανεπιθύμητο και να ανοίξουν τον δρόμο προς νέες και καταλληλότερες μορφές για την εξελισσόμενη ζωή, μέσα στη φύση του κατοικούντος Θεού.

Έρχονται όταν το κακό κυριαρχεί. Για το λόγο αυτό αν όχι γι άλλο, μπορούμε σήμερα ν’ αναζητήσουμε ένα Αβατάρ. Το αναγκαίο στάδιο για την επανεμφάνιση του «Χριστού» έχει ετοιμαστεί!

Ο «Χριστός» ήταν Αβατάρ, διότι Αυτός και μόνος έδωσε την βασική νότα της νέας εποχής (πριν δύο πλέον χιλιάδων ετών), αλλ’ Αυτός επίσης κατά τρόπον μυστηριώδη και ακατάλυπτον, ενσάρκωσε στο πρόσωπό Του την θεία Αρχή της Αγάπης! Αυτός ήταν ο πρώτος που απεκάλυψε στους ανθρώπους την αληθινή φύση του Θεού.

Η επικλητική κραυγή της ανθρωπότητας, (το δεύτερο από τα κίνητρα που προκαλούν την θεία εμφάνιση), παράγει ισχυρά αποτελέσματα, διότι οι ψυχές των ανθρώπων, σε σχεδιασμένη δράση ιδίως περιέχουν κάτι το οποίο είναι συγγενές προς την θεία φύση του Αβατάρ.

Είμαστε όλοι Θεοί, όλοι τέκνα του ενός Πατρός, όπως ακριβώς μας είπε ο τελευταίος των Αβατάρ, ο Χριστός. Το θείο εκείνο κέντρο, στη καρδιά κάθε ανθρώπου, είναι εκείνο το οποίο, αν αφυπνισθεί στη δράση, μπορεί να προκαλέσει ανταπόκριση από τον υψηλό Τόπο, όπου ο Ερχόμενος αναμένει την ώρα της εμφανίσεώς Του!

Μόνο η ομόθυμος παράκλησις της ανθρωπότητας ή «μαζική της πρόθεσης», είναι που μπορεί να επισπεύσει την κάθοδο (όπως την ονομάζουμε) ενός Αβατάρ.

Αυτός δίδει το μήνυμα που θα θεραπεύσει, που θα υποδείξει το νέο βήμα που πρέπει να κάνει η φυλή των ανθρώπων, που θα ρίψη φως σε ένα πρόβλημα σκοτεινό και θα επιτρέψει στον άνθρωπο να εκφράσει μια αδιάγνωστη έως τώρα όψη της θεότητας.

Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια σταθερή αναδιδόμενη κραυγή σε κάθε χώρα της ανθρωπότητας , που ζητεί, υπό κάποια μορφή την θεία ανακούφιση ή τη Θεία επέμβαση. Όλα αυτά προκαλούν την εντολή, που εκπορεύεται από το «κέντρο, όπου η θέλησης του Θεού είναι γνωστή», ότι ο Αβατάρ οφείλει να έλθει και πάλι!

Αυτή ακριβώς η γνώση των παρακλήσεων είναι εκείνη που οδήγησε τον Χριστό στην απόφαση να επιστρέψει Αυτή ακριβώς η γνώση των παρακλήσεων είναι εκείνη που οδήγησε τον Χριστό στη απόφαση να επιτρέψει εις τους κάθε χώρα μαθητές Του, να γνωστοποιήσουν, ότι θα κάνει και πάλι την εμφάνισή Του, όταν αυτοί θα έχουν εκτελέσει την απαιτούμενη προπαρασκευαστική εργασία.

Οι Αβατάρ που γνωρίζει και αναγνωρίζει ο κόσμος είναι ο Βούδας στην Ανατολή και ο Χριστός στη Δύση. Τα μηνύματά τους είναι σε όλους γνωστά και οι καρποί της ζωής και των λόγων Των επηρέασαν την σκέψη αι τους πολιτισμούς και των δύο ημισφαιρίων.

Επειδή αυτοί είναι θεοί και ανθρώπινοι Αβατάρ, αντιπροσωπεύουν ότι η ανθρωπότητα εύκολα μπορεί να κατανοήσει, επειδή η φύσης Των είναι όμοια με την δική μας, «σαρξ εκ της σαρκός μας και πνεύμα εκ του πνεύματός μας», Τους γνωρίζουμε και έχουμε εμπιστοσύνη σε Αυτούς, και Αυτοί έχουν για εμάς σημασία από τις άλλες Θείες Εμφανίσεις.

Τους γνωρίζουν, Τους εμπιστεύονται και Τους αγαπούν αναρίθμητα εκατομμύρια ανθρώπων. Ο πυρήνας της πνευματικής ενέργειας που εγκατέστησαν, υπερβαίνει τα δικά μας μέτρα σύγκρισης. Το σταθερό έργο ενός Αβατάρ είναι η εγκατάσταση πυρήνα διαρκούς ενέργειας, πνευματικώς θετικής.

Ο πυρήνας αυτός συγκεντρώνει ή προσαρμόζει μία δυναμική αλήθεια, μία ισχυρή μορφή, σκέψη ή μια δίνη πνευματικής ενέργειας στον κόσμο της ανθρώπινης ζωής.

Το εστιακό αυτό κέντρο ενεργεί ολοένα περισσότερο ως μεταβιβαστής πνευματικής ενέργειας, επιτρέπει στην ανθρωπότητα να εκφράσει κάποια θεία ιδέα, και αυτό, με τον καιρό, φέρει ως αποτέλεσμα έναν ορισμένο πολιτισμό, με την συνοδεύουσα αυτόν πνευματική καλλιέργεια, θρησκείες, πολιτικές, κυβερνήσεις και εκπαιδευτικές μεθόδους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργείται η ιστορία.

Η ιστορία σε τελική ανάλυση, είναι η εξιστόρηση της κυκλικής αντίδρασης της ανθρωπότητας προς ορισμένη εισρέουσα θεία ενέργεια, προς ορισμένο εμπνευσμένο οδηγό ή προς κάποιον Αβατάρ.

Δεν μας επιτρέπεται ακόμη να μάθουμε την χρονολογία ή την ώρα της επανεμφανίσεως του Χριστού. Η έλευση Του εξαρτάται την «έκκληση» ( τις περισσότερες φορές άφωνη έκκληση) όλων όσοι ίστανται ενωμένοι σε ομαδική πρόθεση και εξαρτάται επίσης από την καλυτέρα εμπέδωση «ορθών σχέσεων» μεταξύ των ανθρώπων.

Σήμερα, μέσα σ’ ένα κόσμο, που βρίσκεται σε χαώδη κατάσταση και δυστυχία, ο άνθρωπος έχει μια νέα ευκαιρία να απαρνηθεί την εγωιστική υλιστική ζωή και ν’ αρχίσει να βαδίζει τη Φωτεινή Οδό.

Τη στιγμή αυτή κατά την οποία η ανθρωπότητα θα δείξει την προθυμία της να το κάνει, τότε ο Χριστός θα έλθει και άλλες ενδείξεις σε αυτή την εποχή μαρτυρούν ότι οι άνθρωποι μαθαίνουν αυτό το μάθημα και εκτελούν τα πρώτα τους διστακτικά βήματα επάνω στον Φωτεινό αυτόν Δρόμο των ορθών σχέσεων.

Η Επανεμφάνιση Του θα συνδέσει και θα συνενώσει όλους τους καλής θελήσεως ανθρώπους σε όλο κόσμο, ανεξαρτήτως θρησκείας ή εθνικότητας. Προτού γίνει δυνατό να έλθει ο Χριστός με τους μαθητές Του, ο σημερινός πολιτισμός μας όφειλε να πεθάνει!

Στα επόμενα χρόνια θ’ αρχίσουμε να μαθαίνουμε τη σημασία της λέξης «Ανάστασης», η δε νέα εποχή θ’ αρχίσει ν’ αποκαλύπτει το βαθύ της σκοπό και τη πρόθεσή της. Το πρώτο βήμα θα είναι να εξέλθει η ανθρωπότητα από τον θάνατο του πολιτισμού της, των παλαιών της ιδεών και τρόπων διαβιώσεως, η εγκατάλειψη των υλιστικών της σκοπών, και τις καταθλιπτικής ιδιοτέλειας της, και η πρόοδος της στο καθαρό φως της αναστάσεως.

Όταν ήλθε την προηγούμενη φορά ο Χριστός μας δίδαξε την αληθινή σημασία της Απαρνήσεως ή της Σταύρωσης. Σε αυτή την εποχή το μήνυμά Του θ’ αφορά τη ζωή της Ανατάσεως!

Τον κύκλο τον οποίο θα εγκαινιάσει μετά την επανεμφάνιση Του ο Χριστός θα είναι η ανάστασης του πνεύματος στην ανθρωπότητα και η μεταμόρφωση της κατωτέρας φύσεως.

Αυτή η οδός της «Αναστάσεως», είναι η ακτινοβόλος, φωτεινή οδός που οδηγεί από μία μεγάλη έκφραση της θεότητας μέσα στον άνθρωπο.

Η ανθρωπότητα σήμερον ευρίσκεται σε κάποιο ιδιαίτερο και μοναδικό μεταίχμιο μεταξύ ενός παρελθόντος δυστυχίας και ενός μέλλοντος γεμάτου από υποσχέσεις, εάν η επανεμφάνιση του Χριστού αναγνωρισθεί και αναληφθεί η προετοιμασία για την έλευσή Του!

Η αγωνία του πολέμου και η απελπισία ολοκλήρου της ανθρώπινης οικογενείας, οδήγησαν τον Χριστό κατά το έτος 1945 στο να πάρει μία μεγάλη απόφαση η οποία εκφράστηκε σε δύο σπουδαιότατες δηλώσεις.

Ο Χριστός ανήγγειλε στη συγκεντρωθείσα πνευματική Ιεραρχία και προς όλους τους υπηρέτες Του και τους μαθητές Του στη Γη ότι θα έλθει σε φυσική επαφή με τους ανθρώπους, και εάν θα ήθελαν να ετοιμάσουν τα προκαταρκτικά στάδια της εμπέδωσης «ορθών σχέσεων» μεταξύ των.

Δεύτερο, έδωσε στον κόσμο (προς χρήση του «κοινού ανθρώπου), μια από τις παλαιότερες προσευχές που γνώρισε ποτέ ο κόσμος, μια προσευχή που έπρεπε να χρησιμοποιείται από τα ύψιστα πνευματικά Όντα.

Ο ίδιος την χρησιμοποίησε για πρώτη φορά, όπως μας είπαν, κατά την εποχή της Πανσελήνου του Ιουνίου του 1945, η οποία είναι αναγνωρισμένη ως Πανσέληνος του Χριστού, ακριβώς όπως η Πανσέληνος του Μαΐου είναι η Πανσέληνος του Βούδα.

Δεν ήταν εύκολο να μεταφραστούν οι αρχαίες αυτές φράσεις σε λέξεις σημερινές αυτό όμως έγινε και η μεγάλη Επίκληση, η οποία τελικώς πιθανόν να γίνει η παγκόσμια προσευχή, εκφωνήθηκε υπ’ Αυτού και εγράφη από τους μαθητές Του. Μεταφράσθηκε ως εξής:

Από την εστία του Φωτός μέσα στη Διάνοια του Θεού

Ας διαχυθεί φως στις διάνοιες των ανθρώπων.

Ας έλθει το Φως επάνω στη Γη.

Από την εστία της Αγάπης μέσα στην καρδιά του Θεού

Ας διαχυθεί η αγάπη στις καρδιές των ανθρώπων.

Είθε ο Χριστός να ξανάρθει στη Γη.

Από το κέντρο, όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή

Ο σκοπός ας καθοδηγεί τις μικρές θελήσεις των ανθρώπων.

Ο Σκοπός, που ο Διδάσκαλος γνωρίζει και υπηρετεί.

Από το κέντρο, που ονομάζουμε φυλή των ανθρώπων

Το σχέδιο της Αγάπης και του Φωτός ας πραγματοποιηθεί

Και είθε να σφραγίσει την πύλη του κακού.

Το Φως, η Αγάπη και η Δύναμη ας αποκαταστήσουν

                                                  / το Σχέδιο επάνω στη Γη.

Την εξαιρετική της δύναμη μπορεί κανείς να την δει στο γεγονός ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι την χρησιμοποιούν τώρα καθημερινά. Μεταφράστηκε ως τώρα σε δέκα οκτώ γλώσσες.

Η χρήση της Επικλήσεως αυτής της Προσευχής και η αναφαινόμενη προσδοκία της ελεύσεως του Χριστού προσφέρουν σήμερον την μεγαλύτερη ελπίδα για την ανθρωπότητα. Αν αυτό δεν συμβαίνει, τότε η προσευχή δεν είναι χρήσιμη και αποτελεί ψευδαίσθηση, και οι Γραφές του κόσμου με τις αποδεδειγμένες προβλέψεις τους, είναι άχρηστες και απατηλές. Η μαρτυρία των αιώνων αποδεικνύει ότι τίποτε απ’ αυτά δεν έχει έτσι. Η προσευχή πάντοτε προκαλεί απόκριση, και η απόκριση πάντοτε εδόθη. Μεγάλοι Υιοί Θεού πάντοτε ήλθαν, συνέπεια της παρακλήσεως της ανθρωπότητας και πάντοτε θα έρχονται. Και Εκείνος, τον Οποίο οι άνθρωποι περιμένουν, ευρίσκεται καθ’ οδόν!!!

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ

Το σίγουρο πάντως είναι ότι θα έλθεικαι η ανθρωπότητα θα είναι έτοιμη να Τον δεχθεί!

Υπάρχει μία πίστη ότι μέσα μας « υ π ά ρ χ ε ι » ο Χριστός, όπως υπήρχε και μέσα στο Διδάσκαλο Ιησού και η πίστη θα μεταβάλει τα πράγματα του κόσμου και ολόκληρη τη στάση της ανθρωπότητας για τη ζωή.

Ο Χριστός ανήκει στην ανθρωπότητα, στο κόσμο των ανθρώπων και όχι στις Εκκλησίες και τις Θρησκείες του κόσμου.

Ο Χριστός ευρίσκεται σήμερα πλησιέστερα προς την ανθρωπότητα παρά σε οποιαδήποτε άλλη εποχή της ανθρώπινης ιστορίας.

Στο υψηλό σημείο της Γης όπου διαμένει ευρίσκονται σήμερα συγκεντρωμένοι γύρω Του όλοι οι μεγάλοι Του Μαθητές, οι Διδάσκαλοι της Σοφίας και όλοι οι απολυτρωμένοι εκείνοι Υιοί του Θεού, οι οποίοι στο διάστημα των αιώνων πέρασαν από το σκότος στο φως από το θάνατο στην αθανασία. Στέκονται έτοιμοι να εκπληρώσουν τις εντολές Του και να υπακούσουν τον Κύριο των Κυρίων και τον Διδάσκαλο των αγγέλων και των ανθρώπων.

Οι ιδρυτές και οι Εκπρόσωποι όλων των θρησκειών του κόσμου αναμένουν εκεί και – υπό τις οδηγίες Του, - να αποκαλύψουν σε όλους όσους αγωνίζονται σήμερα μέσα στη δίνη των παγκοσμίων υποθέσεων και ζητούν να επιφέρουν τη λύση της παγκοσμίου κρίσεως, ότι δεν είναι μόνοι.

Ο Υπερβατικός Θεός εργάζεται δια του Χριστού και της Πνευματικής Ιεραρχίας για να επιφέρει ανακούφιση ο εντός όλων των ανθρώπων κατοικών Θεός ευρίσκεται στα πρόθυρα ορισμένων εκπληκτικών Αναγνωρίσεων.

Ο Χριστός δεν έχει θρησκευτικούς φραγμούς στη συνείδηση Του. Δεν τον ενδιαφέρει ποιάν πίστη ακολουθεί ο άνθρωπος. Ο Υιός του Θεού έρχεται, και δεν έρχεται μόνος. Οι προ φύλακες Του είναι ήδη εδώ και το Σχέδιο, που οφείλουν ν’ ακολουθήσουν.

Το γεγονός της Παρουσίας του Χριστού θα αποδειχθεί σε τρεις φάσεις.

Η πρώτη ενέργεια στην οποία θα προέβαινε ο Χριστός, θα ήταν η διέγερση της πνευματικής συνειδήσεως των ανθρώπων, ή σε ευρεία κλίμακα πρόκληση των πνευματικών αιτημάτων των ανθρώπων, η ανάπτυξη της Χριστικής συνειδήσεως στη καρδιά των ανθρώπων!

Αυτό έχει ήδη πραγματοποιηθεί και μάλιστα με ικανοποιητικότατα αποτελέσματα. Η αφύπνιση αυτή της Χριστικής συνειδήσης υπήρξε επιτυχής.

Η δεύτερη προσπάθεια της Ιεραρχίας, θα είναι ν’ αποτυπώσει στις διάνοιες των πεφωτισμένων ανθρώπων παντού, ιδέες πνευματικές, οι οποίες να ενσαρκώνουν τις νέες αλήθειες, με την κάθοδο των νέων αντιλήψεων, που θα διέπουν την ζωή των ανθρώπων και με την επισκίαση όλων σε όλο τον κόσμο μαθητών και Εξυπηρετητών του κόσμου υπό του Ιδίου του Χριστού. Και αυτή η κίνηση, που σχεδιάστηκε από την Ιεραρχία, προοδεύει κανονικά, άνδρες και γυναίκες παντού και σε κάθε τομέα της ζωής, εξαγγέλλουν τις νέες αυτές αλήθειες.

Κατά τρίτον λόγο, είπαμε, ότι ο Χριστός είναι δυνατό να έλθει Αυτοπροσώπως και να περπατήσει μεταξύ των ανθρώπων, όπως έκανε και πριν. Αυτό δεν συνέβη ακόμη, σχέδια καταστρώνονται, που θα τον επιστρέφουν να το κάνει. Τα σχέδια αυτά δεν προβλέπουν την γέννηση κάποιου ωραίου βρέφους σε κάποιο ωραίο σπίτι της Γης. Ούτε θα εμφανισθεί κανείς για ν’ αναγγείλει. «Ιδού, Αυτός είναι ο Χριστός. Είναι εδώ ή εκείνο. Πάντως η πίστη ότι έρχεται, είναι βαθιά ριζωμένη στη συνείδηση των ανθρώπων.

Το ζήτημα του πως και κατά ποιόν τρόπο θα έλθει, δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί. Η ακριβής στιγμή δεν ήλθε ακόμη, ούτε έχει καθοριστεί η μέθοδος της εμφανίσεώς Του.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι θα έλθει και η ανθρωπότητα θα είναι έτοιμη να Τον δεχθεί!

Η ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΑΛΙΚΗ Α. ΜΠΕΪΛΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΕΔΡΟΣ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Χρήστος Κιτσινάμας

www.UrantiaCenter.gr