«Αν δεν μοιραστούμε τα αγαθά δεν θα έχουμε δικαιοσύνη

αν δεν έχουμε δικαιοσύνη δεν θα έχουμε ειρήνη

αν δεν έχουμε ειρήνη δεν θα έχουμε μέλλον.»

του Μπέντζαμιν Κρεμ

ΕΙΣΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΜΙΑ περίοδο κλιμάκωσης προς γεγονότα που θ' αλλάξουν από τα θεμέλιά της τη ζωή όπως την ξέρουμε. Τεράστιες αλλαγές συντελούνται σε όλους τους τομείς της ζωής, προετοιμάζοντας την εγκαθίδρυση εντελώς νέων τρόπων κοινωνικής ζωής και σχέσης, που θα βασίζονται στη συνεργασία και στο μοίρασμα από κοινού των πόρων. Πολλοί συνειδητοποιούν ότι ανατέλλει τώρα μια νέα πνευματική εποχή, γεγονός που εξηγεί και την ανάπτυξη πλήθους "νεοεποχιακών" ομάδων σ' όλο τον κόσμο. Αν και πολλές απ' αυτές τις ομάδες κοιτάζουν προς τα πίσω και ανασταίνουν παλιές μορφές λατρείας και πίστης, κοινή ωστόσο είναι η επίγνωση ότι στεκόμαστε τώρα στην αρχή μιας νέας περιόδου, ενός νέου κοσμικού κύκλου.

Αυτό δεν είναι μια "νεοεποχιακή" φαντασιοπληξία, ούτε μια απλή αστρολογική πρόγνωση, αλλά ένα επιστημονικό, αστρονομικό γεγονός: είναι το αποτέλεσμα της "μετάπτωσης των ισημεριών" ή, στη γλώσσα του μη ειδικού, της κίνησης του ηλιακού μας συστήματος στον ουρανό σε σχέση με τους δώδεκα αστερισμούς του ζωδιακού κύκλου. Ο ήλιος μας κάνει ένα ταξίδι, σε σχέση με τους αστερισμούς αυτούς, που χρειάζεται σχεδόν 26.000 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Κάθε 2.150 χρόνια περίπου, ο ήλιος έρχεται διαδοχικά σ' ευθυγράμμιση με καθέναν από τους δώδεκα αυτούς αστερισμούς. Όσο βρισκόμαστε σ' ευθυγράμμιση μ' έναν αστερισμό, λέμε ότι είμαστε στην εποχή αυτού του αστερισμού και είμαστε δέκτες ισχυρών κοσμικών ενεργειών που μας έρχονται απ' αυτόν. Οι ενέργειες κάθε εποχής είναι διαφορετικές, και μας εμπνέουν να δημιουργούμε εντελώς διαφορετικούς πολιτισμούς.

Το τελευταία 2.150 χρόνια διανύαμε την εποχή των Ιχθύων. Οι ενέργειες των Ιχθύων χαρακτηρίζονται από τις ιδιότητες της ατομικότητας και του ιδεαλισμού - της αφοσίωσης σ' ένα ιδανικό - και οδήγησαν στη δημιουργία μορφών και θεσμών που εκφράζουν αυτές τις ιδιότητες. Αυτό αποτέλεσε για την ανθρωπότητα ένα μεγάλο βήμα μπροστά, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις δίναμε την αφοσίωσή μας αποκλειστικά και μόνο στο δικό μας ιδανικό, εις βάρος κάθε άλλου.

Οι ενέργειες των Ιχθύων, με τον τρόπο που τις χειριστήκαμε, έχουν χωρίσει τον κόσμο. Το αποτέλεσμα είναι ένας κόσμος διαιρεμένος, πιθανότατα όσο ποτέ άλλοτε: Ανατολή και Δύση, Βορράς και Νότος, πλούσιες και φτωχές χώρες, ο κομμουνιστικός κόσμος κι ο καπιταλιστικός κόσμος -  με την κάθε ομάδα ν' ακολουθεί το δικό της ιδανικό, φανατικά πεπεισμένη ότι ο δικός της είναι ο μόνος δυνατός δρόμος για την ανθρωπότητα. Αυτός ο φανατισμός είναι άμεσο αποτέλεσμα της ανάπτυξης της αφοσίωσης και της ατομικότητας, ανάπτυξης που οφείλεται στις ενέργειες των Ιχθύων.

Καθώς ο ήλιος κινείται πέρα από τη σφαίρα επιρροής των Ιχθύων, οι ενέργειες των Ιχθύων αποσύρονται τώρα. Εισερχόμαστε τώρα όλο και περισσότερο στο πεδίο επιρροής του νέου αστερισμού, του Υδροχόου, κι αρχίζουμε να επηρεαζόμαστε από τις δικές του ενέργειες. Αυτές είναι οι ενέργειες της σύνθεσης. Όπως ακριβώς οι ενέργειες των Ιχθύων έχουν διαιρέσει τον κόσμο, έτσι και οι ενέργειες του Υδροχόου θα μας φέρουν σε μια εναρμονισμένη, συγκερασμένη ενότητα, μια σύνθεση όλων των μελών της ανθρωπότητας, της φύσης και των κατώτερων βασιλείων. Παρευρισκόμαστε τώρα στο ξεκίνημα αυτής της πορείας.

Σε κάθε νέα εποχή, η ανθρωπότητα γίνεται δέκτης νέων διδασκαλιών, που μας επιτρέπουν ν' ανταποκρινόμαστε με αρμόζοντα τρόπο στις ενέργειες της εποχής. Σύμφωνα με νόμο κυκλικού χαρακτήρα, στην αρχή ή στο τέλος κάθε εποχής έρχεται στον κόσμο ένας δάσκαλος. Ιστορικά αυτούς τους δασκάλους τους γνωρίζουμε, μεταξύ άλλων, ως Ηρακλή, Ερμή, Ράμα, Μίθρα, Βυάσα, Κομφούκιο, Ζωροάστρη, Κρίσνα, Σανκαρατσάρυα, Βούδα, Χριστό και Μωάμεθ. (Η νέα εποχή του Υδροχόου, που ανατέλλει τώρα, δεν αποτελεί εξαίρεση σ' αυτόν τον κυκλικό νόμο. Θα έχει και τούτη η εποχή το δάσκαλό της. Αυτός ο δάσκαλος βρίσκεται ήδη στον κόσμο, έτοιμος ν' αποκαλύψει την παρουσία Του δημόσια).

Αυτοί οι δάσκαλοι προέρχονται όλοι από το ίδιο πνευματικό κέντρο του πλανήτη, την Πνευματική ή Εσωτερική Ιεραρχία τού κόσμου. Τα ανώτερα μέλη της Πνευματικής Ιεραρχίας είναι άνθρωποι σαν κι εμάς, που έκαναν το εξελικτικό ταξίδι μπροστά από μας, που έχουν τελειοποιήσει τον εαυτό τους, και που οι ενέργειες και οι ιδέες τους υπήρξαν και είναι το ερέθισμα πίσω από τη δική μας εξέλιξη. Είναι γνωστοί στους μαθητές ως οι Δάσκαλοι της Σοφίας και οι Κύριοι της Ευσπλαχνίας. Οι Δάσκαλοι ζουν κυρίως στις ορεινές και στις ερημικές περιοχές του κόσμου από αμέτρητες χιλιάδες χρόνια. Από τ' αναχωρητήριά Τους στα όρη και τις ερήμους, επιβλέπουν με τρόπο αγαθοποιό την εξέλιξη της ανθρωπότητας από χιλιετίες τώρα.

Η εξέλιξή μας, από τον αρχέγονο άνθρωπο-ζώο μέχρι το σημείο που βρισκόμαστε τώρα, προχώρησε μέσ' από μια διεύρυνση της συνείδησής μας. Αυτή η αύξηση της συνειδητότητας επιτεύχθηκε χάρη στην καθοδήγηση και τα ερεθίσματα που μας δίνουν οι Δάσκαλοι της Σοφίας. Μεγάλο μέρος από το έργο των Δασκάλων επιτελείται από τους μαθητές Τους, που είναι άντρες και γυναίκες στον κόσμο, για παράδειγμα, άνθρωποι όπως ο Αλβέρτος Αϊνστάιν, η Μαρία Κιουρί, ο Αβραάμ Λίνκολν, ο Μότσαρτ και ο Μιχαήλ Αγγελος.

Κεφαλή και αρχηγός αυτής της ομάδας των φωτισμένων ανθρώπων είναι ο Κύριος Μαϊτρέγια, ο Δάσκαλος όλων των Δασκάλων, Εκείνος που ενσωματώνει την Αρχή του Χριστού.

Όλες οι θρησκείες προσμένουν τον ερχομό ενός δασκάλου: οι χριστιανοί περιμένουν την επιστροφή του Χριστού, οι μουσουλμάνοι τον Ιμάμ Μαντί ή Μεσσία, ανάλογα με το ιδιαίτερο δόγμα τους. Οι ινδουιστές καρτερούν την επιστροφή του Κρίσνα, και οι ιουδαϊστές τον ερχομό του Μεσσία, ενώ οι βουδιστές περιμένουν τον Μαϊτρέγια Βούδα. Όλα αυτά είναι διαφορετικά ονόματα για ένα και το αυτό άτομο, τον Παγκόσμιο Διδάσκαλο. Από 2.500 χρόνια τώρα, τη θέση του Παγκόσμιου Διδασκάλου στην Πνευματική Ιεραρχία έχει ο Κύριος Μαϊτρέγια.

Εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια, ο Μαϊτρέγια εκδηλώθηκε στην Παλαιστίνη μέσ' από τον Ιησού, το μαθητή Του, με τη μέθοδο της "επισκίασης" και η χριστιανική εποχή άρχισε. Ο Μαϊτρέγια επιστρέφει τώρα ως ο Παγκόσμιος Δάσκαλος για όλες τις ομάδες, θρησκευτικές και μη θρησκευτικές. Είναι ο "διδάσκαλος αγγέλων τε και ανθρώπων", όπως διακήρυξαν τόσο ο Γκοτάμα Βούδας όσο και ο Απόστολος Παύλος. Από χιλιάδες χρόνια, ο Μαϊτρέγια ζούσε στα Ιμαλάια, προσμένοντας να σημάνει η συμπαντική ημερομηνία, ο καιρός της επιστροφής Του στον κόσμο.

Είναι πάνω από 500 χρόνια τώρα που οι Δάσκαλοι γνωρίζουν ότι αργά ή γρήγορα θα πρέπει να επιστρέψουν δημόσια στον καθημερινό κόσμο. Το μόνο ερώτημα ήταν αν η ανθρωπότητα θα είναι έτοιμη για την είσοδο αυτών των προχωρημένων και, από τη δική μας σκοπιά, τελειοποιημένων ανθρώπων. Το σήμα γι' αυτή την επιστροφή δόθηκε τον Ιούνιο του 1945, στο τέλος του πολέμου, από τον ίδιο τον Μαϊτρέγια. Ο Μαϊτρέγια ανήγγειλε στη συνέλευση των Δασκάλων ότι είχε αποφασίσει να επιστρέψει στον καθημερινό κόσμο όσο το δυνατόν ενωρίτερα, αμέσως μόλις η ανθρωπότητα θα άρχιζε να θέτει τον οίκο της σε τάξη, και ότι μαζί Του στον κόσμο θα έφερνε μια μεγάλη ομάδα από τους μαθητές Του, τους Δασκάλους της Σοφίας.

Είπε ότι θα ερχόταν όταν η ειρήνη θα είχε αποκατασταθεί στον κόσμο ώς ένα βαθμό· όταν η αρχή του μοιράσματος από κοινού των πόρων θα άρχιζε τουλάχιστον να διέπει τα οικονομικά πράγματα· και όταν η αρχή της καλής θέλησης θα ήταν ενεργή, οδηγώντας σε σωστές ανθρώπινες σχέσεις. Είχε την ελπίδα ότι θα ερχόταν γύρω στα 1950. Η ελπίδα ήταν ότι ο πόνος και τα δεινά του πολέμου θα είχαν φρονηματίσει την ανθρωπότητα και θα οδηγούσαν σε μια αλλαγή πορείας. Αλλά δεν είχαν υποφέρει όλα τα έθνη, και σύντομα οι μεγάλες δυνάμεις ξαναγύρισαν στους παλιούς, ανταγωνιστικούς, εθνικιστικούς τρόπους του παρελθόντος.

Έτσι, ο ερχομός του Μαϊτρέγια καθυστέρησε μέχρι τον Ιούλιο του 1977, όταν δήλωσε ότι δεν θα περίμενε άλλο. Στις 8 Ιουλίου 1977, κατέβηκε από το αναχωρητήριό Του, που βρίσκεται στα Ιμαλάια, σε υψόμετρο 17.500 ποδών (5.330 μέτρων περίπου). Πέρασε μερικές ημέρες στις πεδιάδες του Πακιστάν, για να εγκλιματιστεί. Στις 19 Ιουλίου 1977, έφτασε στο Λονδίνο, στην Αγγλία, όπου ζει μέχρι τώρα σαν ένα φαινομενικά συνηθισμένο μέλος της ασιατικής κοινότητας. Εκεί περιμένει μια πρόσκληση από την ανθρωπότητα για να εμφανιστεί στο προσκήνιο ως ο Παγκόσμιος Δάσκαλος.

Οι αλλαγές στον κόσμο και οι αιτίες τους

Στο μεταξύ, από τα παρασκήνια, ο Μαϊτρέγια μεταμορφώνει τον κόσμο μας, κατανέμοντας κραταιές συμπαντικές ενέργειες με τέτοιον τρόπο ώστε να προκαλούν τις κοσμοϊστορικές αλλαγές των πρόσφατων χρόνων. Αν η απειλή ενός παγκόσμιου πολέμου έχει τώρα κοπάσει, αυτό οφείλεται στη δράση των ενεργειών που Εκείνος αποδεσμεύει στον κόσμο. Τα εκπληκτικά γεγονότα και οι αλλαγές στην Ανατολική Ευρώπη, τη Ρωσία, την Κίνα, τη Νότια Αφρική, η απαίτηση για δικαιοσύνη, ελευθερία και συμμετοχή, όλα αυτά συνέβησαν χάρη στο δικό Του ερέθισμα. Οι ασυνήθιστες κλιματικές συνθήκες που επικρατούν σήμερα, σεισμοί, τυφώνες, πλημμύρες, είναι φαινόμενα που συνοδεύουν την επιστροφή Του.

Αυτές οι καταστροφές είναι αποτέλεσμα των λαθεμένων σκέψεων και πράξεων της ανθρωπότητας. Δεν είναι αναγκαίο να συμβαίνουν· δεν είναι "θεομηνίες". Συμβαίνουν σύμφωνα με το Νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος ή Νόμο του Κάρμα. Όταν στην πλανητική μας ζωή δημιουργούμε συνθήκες χάους και ανισορροπίας, επηρεάζουμε ανάλογα και το φυσικό κόσμο. Όλα τα άτομα της φύσης, απ' άκρη σ' άκρη της δημιουργίας, είναι αλληλένδετα. Δεν υπάρχει πουθενά χωρισμός. Όταν, όπως σήμερα, δημιουργούμε συνθήκες τέτοιες ώστε τα δύο τρίτα του πληθυσμού του κόσμου να πρέπει να αρκούνται για την επιβίωσή τους στο ένα τέταρτο της τροφής που διαθέτει ο κόσμος, με αποτέλεσμα να λιμοκτονούν και να πεθαίνουν κατά εκατομμύρια, τότε οι καταστροφές είναι αναπόφευκτες.

Εκατομμύρια άνθρωποι στον Τρίτο Κόσμο πεθαίνουν από πείνα, όχι επειδή δεν υπάρχει αρκετή τροφή, αλλά επειδή εμείς στον αναπτυγμένο κόσμο σφετεριζόμαστε και άπληστα σπαταλάμε το μεγαλύτερο μέρος των διαθέσιμων τροφίμων, και το 83 τοις εκατό των ενεργειακών και των άλλων πόρων. Στην πραγματικότητα ο κόσμος έχει πλεόνασμα τροφίμων ίσο με 10 τοις εκατό κατά κεφαλή, και όμως εκατομμύρια λιμοκτονούν, επειδή εμείς στον αναπτυγμένο κόσμο κατεχόμαστε από πλεονεξία, ιδιοτέλεια και εφησυχασμό.

Αυτό, περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο, άμεσα απασχολεί τον Μαϊτρέγια. Όπως είπε σ' ένα από τα μηνύματα που έδωσε μέσ' από μένα: "Πώς μπορώ να σταθώ παράμερα και να παρακολουθώ αυτή τη σφαγή, να κοιτάζω τα μικρά μου να πεθαίνουν;". Και σ' ένα άλλο: "Το έγκλημα του χωρισμού πρέπει ν' αποδιωχτεί από τον κόσμο τούτο. Αυτό το διακηρύσσω ως σκοπό μου".

Ο Μαϊτρέγια έχει έρθει για να διδάξει στην ανθρωπότητα την ανάγκη για μοίρασμα. "Το να μοιράζουμε", λέει, "είναι θεϊκό. Όταν μοιράζεστε τα αγαθά, αναγνωρίζετε το Θεό στον αδερφό σας". Χωρίς μοίρασμα δεν μπορεί να υπάρξει δικαιοσύνη στον κόσμο. Χωρίς δικαιοσύνη, δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη. Χωρίς ειρήνη, δεν μπορεί να υπάρξει κόσμος, γιατί έχουμε τώρα τα μέσα να καταστρέψουμε τον πλανήτη και κάθε ρεύμα ζωής πάνω σ' αυτόν.

Καθημερινά συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο ότι ο κόσμος μας υφίσταται ραγδαία μεταμόρφωση. Οι μηχανές του πολέμου σβήστηκαν τα τελευταία χρόνια, αλλά η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει μια νέα απειλή. Η ενέργεια που γαλβάνιζε τ' αεροπλάνα και τ' άρματα μάχης, που ωθούσε τους στρατιώτες στο πεδίο της μάχης, δεν εξαφανίζεται έτσι απλά· πρέπει κάπου να πάει. Αυτή η καταστρεπτική ενέργεια τριγύριζε ανά τον κόσμο προκαλώντας χάος, και τελικά βρήκε κάπου να κατασταλάξει. Βρήκε, όπως λέει ο Μαϊτρέγια, "μια νέα μήτρα". Αυτή η "νέα μήτρα" είναι η εμπορευματοποίηση.

Η εμπορευματοποίηση, μια μορφή οικονομίας που βασίζεται εξ ολοκλήρου στις δυνάμεις της αγοράς και τον ανταγωνισμό, έχει γίνει το νέο παγκόσμιο πιστεύω. Ο Μαϊτρέγια λέει ότι είναι τόσο καταστρεπτική, ώστε μπορεί να θέσει σε κίνδυνο και την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Αποτελεί σήμερα την μεγαλύτερη απειλή γι' αυτόν τον πλανήτη και θα φέρει τούτο τον πολιτισμό στο χείλος της καταστροφής.

Τα έθνη πρέπει να καταλάβουν ότι είμαστε μια ενιαία ανθρωπότητα και ότι, συνεπώς, η τροφή, οι πρώτες ύλες, η ενέργεια, η επιστημονική τεχνολογία και τα εκπαιδευτικά μέσα που διαθέτει ο κόσμος ανήκουν σε όλους και πρέπει να τα μοιραζόμαστε με όλους. Δεν είναι μονοπώλιο του αναπτυγμένου κόσμου και αν συνεχίσουμε να τα βλέπουμε σα να ήταν, θα καταστρέψουμε τούτο τον πολιτισμό, που έχει ως βάση το ν' ακολουθούνται τυφλά οι δυνάμεις της αγοράς. Οι δυνάμεις της αγοράς βασίζονται στην απληστία· ο Μαϊτρέγια τις αποκαλεί δυνάμεις του κακού. Το νέο αυτό πιστεύω το ακολουθούν τώρα όλες οι χώρες, ακόμα και ο σοβιετικός συνασπισμός.

Η απληστία δημιουργείται από τον ανθρώπινο νου. Μόνο η συνειδητότητα του ανθρώπινου νου θα τη σταματήσει, όταν θα δούμε τα καταστρεπτικά της αποτελέσματα σε όλες τις χώρες.

Πορεία της Ανάδυσης από το 1986

Οι άνθρωποι πάντα ρωτούν: "Πότε θα Τον δούμε;". Η απάντηση είναι: απλούστατα, όταν θα Τον προσκαλέσουμε ν' αποκαλυφθεί στον κόσμο. Η πορεία της ανάδυσης είναι μια βαθμιαία διαδικασία, και τούτο γιατί ο Μαϊτρέγια έχει απόλυτο σεβασμό για την ελεύθερη βούλησή μας. Καθώς οδεύουμε προς μια όλο και μεγαλύτερη αίσθηση ενότητας, μέριμνας για όλους, το κλίμα για την πλήρη ανάδυση Του γίνεται κάθε μέρα και πιο ευνοϊκό.

Από το βιβλίο του Μπέντζαμιν Κρεμ "Η Αποστολή του Μαϊτρέγια", τόμος Ι.