Οι περισσότεροι από εμάς που ζούμε τώρα στον πλανήτη θα ξαναγεννηθούμε »,  γύρισα και είπα στη σύντροφο μου καθώς πίναμε τον καφέ μας σε ένα απομονωμένο caffe στη πλάκα.

-« Δεν θα ξανάρθω εδώ! Δεν θέλω να ξαναγεννηθώ ξανά », μου απάντησε με έντονο τόνο.

-« Κοίτα το παιχνίδι που παίζουμε είναι δύσκολο, η ζωή είναι δύσκολη, έχουμε περάσει όλοι πολλές καταστάσεις , αλλά όταν είμαστε στην άλλη πλευρά του πέπλου ξεχνάμε τις δυσκολίες που περάσαμε και αποφασίζουμε να επιστρέψουμε για να έχουμε και άλλες εμπειρίες ».

-« Εγώ δεν θα ξανάρθω » μου απάντησε  με έμφαση.

-« Ξέρεις κάτι » απάντησα. « Όταν πεθαίνουμε, μαζί εξαφανίζεται και η προσωπικότητα. Αυτό που λέμε , Λιάνα, Χρήστος , Τζένη , Μαρία δεν υπάρχει μετά τον θάνατο.

Η προσωπικότητα εξαφανίζεται μαζί με το σώμα. Δημιουργείται με τη γέννηση και πεθαίνει με το θάνατο. Στην επόμενη ζωή σου ίσως ενσαρκωθείς άνδρας, η Λιάνα θα έχει εξαφανιστεί για πάντα. Δεν πρόκειται να ξανά υπάρξει ποτέ !

Στο Θεό δεν αρέσουν οι επαναλήψεις. Όταν πεθάνουμε και οι δύο, και πάμε στην άλλη πλευρά,  βρισκόμαστε στην πραγματικότητά μας. Η ενέργεια μας ενώνεται με τον Ανώτερο Εαυτό μας και ότι περάσαμε σαν Λιάνα, Χρήστος Τζένη μένει μια γλυκιά ανάμνηση στο ακασικό μας αρχείο. Έτσι δεν θα υπάρχεις για να αποφασίσεις αν ενσαρκωθείς ξανά η όχι ».

Με έπιασε ένα σφίξιμο. Με τη σκέψη ότι θα εξαφανιστούμε μετά τον θάνατο, το ότι δεν θα την ξανάβλεπα ποτέ και ότι και εγώ δεν θα ξαναζούσα ποτέ σαν αυτή η προσωπικότητα με έκανε να νιώσω παράξενα.
Κατάλαβα τι έχουμε έρθει να κάνουμε στον πλανήτη. Έχουμε έρθει να τα «βιώσουμε» όλα ! Γνώσεις έχουμε όταν είμαστε στην άλλη πλευρά του πέπλου. Βιώματα δεν έχουμε.

-« Εγώ δεν θα ξανάρθω »! Μου είπε  με χαμόγελο. « Εσύ κάνε ότι θέλεις ».

Μείναμε λίγο σε σιωπή. Άρχισα να σκέφτομαι πόσο πολύπλοκα είναι τα πράγματα .

Ο ανθρώπινος οργανισμός πόσο τέλειος είναι. Είναι το σπίτι που κατοικούμε, το μέσο μέσα από το οποίο βιώνει η οντότητά μας, η αληθινή μας ύπαρξη, διάφορες εμπειρίες. Είχα διαβάσει πολλά πράγματα, αλλά είχα καταλάβει και μόνος μου πολλά. Παραδείγματος χάρη, ήξερα ότι το μυαλό είναι ένας τέλειος ηλεκτρονικός υπολογιστής, αλλά αποτελείται από ύλη. Δεν παράγει πνεύμα, γιατί είναι ύλη. Το μυαλό εργάζεται ηλεκτρομαγνητικά. Κρατάει αρχεία από διάφορα βιώματα μας, έχει μνήμη, συνδυάζει διάφορες σκέψεις, μόνο που δεν παράγει Πνεύμα δεν παράγει σκέψεις γιατί απλούστατα είναι ύλη. Όλες οι σκέψεις και οι εφευρέσεις προέρχονται από ένα πεδίο το οποίο το ονομάζουν το πεδίο των «ιδεών» ή « ο Θεϊκός νους».

Εκεί υπάρχουν όλα, όλες οι σκέψεις, όλες οι εφευρέσεις, όλες οι ιδέες, όλα όσα μπορούμε να φανταστούμε ή να ονειρευτούμε. Όταν μείνουμε εστιασμένοι σε κάτι, θα έχουμε μια συγκεκριμένη δόνηση και θα τραβήξουμε την κατάλληλη απάντηση, λύση σε κάτι, ή σκέψη. Εμείς επιλέγουμε τις σκέψεις και όχι οι σκέψεις εμάς, αλλά όλες υπάρχουν σε αυτό το Νοητικό πεδίο τον «Θεϊκό Νου».

Ωραία σκέφθηκα. Δεν παράγουμε εμείς τις σκέψεις γιατί είμαστε ύλη! Έχουμε πολύπλοκα όργανα αλλά και αυτά είναι από ύλη. Και με τα συναισθήματα τι γίνεται;

Κατά τον ίδιο τρόπο σκέφθηκα. Δεν είναι δικά μας! Τα έλκουμε από το συναισθηματικό πεδίο! Όταν συμβεί ένα γεγονός και αποφασίζω να θυμώσω, έλκω και το συναίσθημα του θυμού από αυτό το πεδίο. Όλες τις φορές που θυμώνουμε για κάτι τελικά είναι δική μας απόφαση. Είναι η ελεύθερη βούληση μας.

Τι να πει κανείς για τα ενεργειακά κέντρα που έχουμε  «τα τσάκρα». Από αυτά ρέει η ενέργεια και μέσω των μεσημβρινών που είναι τα κανάλια μεταφέρεται σε όλο το σώμα. Το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που έχουμε μας βοηθάει να είμαστε γειωμένοι και συνδεδεμένοι με τη γη αλλά και με το σύμπαν. Αυτή η συνεχείς ροή ενέργειας μας βοηθάει να κινούμαστε, να ζούμε στην ουσία.

Ξαφνικά η ματιά μου έπεσε στο τραπέζι μπροστά μου. Τι διαφέρω από αυτό το τραπέζι, σκέφθηκα. Το τραπέζι είναι ύλη, αλλά και εγώ αποτελούμε από ύλη. Βέβαια εγώ έχω πολύπλοκα όργανα και διάφορα «πεδία» που μου δίνουν την ψευδαίσθηση ότι υπάρχω. Στη πραγματικότητα δεν υπάρχω. Στη πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτα. Όλα είναι ψευδαίσθηση! Όλα είναι ύλη! Άτομα , μόρια που μετά διαλύονται και δεν μένει τίποτα! Το μόνο αληθινό είναι το μέρος αυτό της ψυχής μας που όταν τελειώσουμε γεμάτο εμπειρίες και βιώματα θα ενωθεί με τον Ανώτερό μας Εαυτό και τα βιώματα και οι εμπειρίες θα γίνουν βιώματα και εμπειρίες  της αληθινής ύπαρξης μας.

Και επειδή η ύπαρξή μας είναι μέρος του Όλου και όλα είναι συνδεδεμένα , όλα είναι ¨Ένα, θα γίνουν βιώματα και εμπειρίες του « ότι υπάρχει » της μοναδικής Πηγής Αγάπης! Έτσι ο Θεός βιώνει τον Εαυτό Του!

«Τι έγινε δεν μιλάς» ; Γύρισε και με κοίταξε στα μάτια η σύντροφος μου.

«Να σου πω κάτι που μου ήρθε στο νου; Στη πραγματικότητα δεν υπάρχουμε . Όλα είναι ψευδαίσθηση»!

- «Δεν ξέρω για σένα αλλά εγώ υπάρχω»! Μου απάντησε.

-  Ένιωσα Αγάπη εκείνη τη στιγμή. Το πιο ωραίο συναίσθημα που μπορεί να βιώσει κανείς.  Άραγε θα το νιώσει αυτό όλη η ανθρωπότητα; Ο ένας για τον άλλο;

Όταν είμαστε στην άλλη πλευρά του πέπλου είμαστε Αγάπη. Μήπως αυτό ήρθαμε να βιώσουμε και εδώ; Να γίνουμε αυτό που δεν είμαστε και μετά να βιώσουμε την ύπαρξή μας;

- «Τι λες πάμε να κοιμηθούμε»;

- «Και δεν πάμε»!

Γνωρίζω όταν κοιμόμαστε και το σώμα ξεκουράζεται ότι η ψυχή βγαίνει και πηγαίνει σε ανώτερα επίπεδα, πηγαίνει στη πραγματικότητα μας. Όταν ξυπνάμε η ψυχή, σαν Πνεύμα που είναι, ακαριαία επιστρέφει μέσα στο σώμα, και στη ουσία βρισκόμαστε στη ψευδαίσθηση, είμαστε σε ονειρική κατάσταση. Εμείς πιστεύουμε αυτή τη ζωή σαν πραγματική και την πραγματική σαν ονειρική. Τα έχουμε ανάποδα.

- «Βλέπω τώρα τελευταία σου αρέσει πολύ ο ύπνος».

- «Ναι γιατί όταν κοιμόμαστε επιστρέφουμε στη πραγματικότητα μας έστω και για λίγο» απάντησα...

Urantia Center